حضرت زینب(س) از بنیانگذاران عزاداری در سوگ سالار شهیدان - بعد از شهادت امام(ع) - است. آن احیاگر فرهنگ عاشورا از اولین روضه خوانان و گریه کنانی است که بعد از اقامه عزا بر امام حسین(ع) در کربلا و کوفه، در شام به این امر مهم می‌پردازد و ....

بیماری شهوترانی و شهوت‌پرستی است. این بیماری، خیلی خطرناک و به تعبیر احادیث، کشنده است. حضرت علی(ع) می‌فرماید: «الشَّهَوَاتُ سُمُومٌ قَاتِلات؛ 4 شهوات سم‌های کشنده است.» بعضی سم‌ها بی‌هوش می‌کند، بعضی بی‌حال می‌کند، با بعضی سم‌ها می‌شود مبارزه کرد. شهوت‌پرست فکرش و جانش واقعاً مریض است. ا

از سلمان فارسی نقل شده است که ابلیس کنار جماعتی که به امیرالمؤمنین ناسزا می گفتند، رسید و در برابر آنها ایستاد. گفتند: تو کیستی؟ گفت: من ابامره هستم. گفتند: سخنان ما را شنیدی؟ گفت: بله، وای بر شما که مولایتان علی را ناسزا می گویید. گفتند از کجا می دانی که او مولای ماست؟ گفت: از آنجا فهمیدم که پیامبرتان فرمود: «من کنت مولاه فعلی مولاه» . گفتند: تو از دوستداران و شیعیان او هستی؟

با بازگشت به دوره قاجار، از اوایل دوره ناصرالدین شاه، به تدریج ایده عقب ماندگی کشور نسبت به غرب در میان علماء، دولتمردان و بازرگانان و دیگر گروه های اهل اندیشه شکل گرفت. یک نوع نگاه مربوط به شخصیت هایی همچون امیرکبیر بود که پیشتر توضیح داده شد، و نماینده نوع دیگر شخصیتی چون سیدجمال اسدآبادی بود که دیدگاه های او نیز یکی از نقاط عطف تاریخ رابطه اسلام و غرب به شمار می رود. تأکید گروه اول بر آبادانی ایران و گروه دوم بر عزت جهان اسلام بود، اما هر دو گروه محور تحلیل و برنامه خود را بر دولت و دولت های مسلمان قرار داده بودند.

هر چند ائمه(علیهم السلام) جملگی یک نورند، ولی هر کدام درخشندگی و نور خاصّ خود را دارند. در رأس آنان، پدر امامان، ویژگی های منحصر به فردی دارد که هیچ دیّار البشری در زمین دارای آن نیست. ویژگی هایی که نشانگر این است که مولای ما علی(ع)، نگین حلقه ی آفرینش است. به این ویژگیهای منحصر به فرد، «اختصاصات» می گویند.

در قرن شانزدهم و در ابتدای این دوره در اروپا دو قدرت اصلی شکل گرفته بود: اسپانیا و امپراتوری مقدس روم (رایش اول). با پادشاهی شارل پنجم (شارلکن) و خاندان هاپسبورگ بر هر دو منطقه، طراحان صحنه نگران شده و به فکر چاره افتادند. کشاندن دامنه نهضت پروتستان به اسپانیا، شکست نیروی دریایی این کشور از انگلستان در 1588م، و پیروزی قیام هلندی ها علیه اسپانیا و در 1601م، در کنار ضعف ایجاد شده در این حکومت در پی اخراج مسلمانان در سال 1492 و خالی شدن آن از قدرت فرهنگی، هنری و صنعتی، مقدمات سقوط این قدرت تهدیدکننده را در قرن هفدهم فراهم کرد.